
Á beira do río camiño, a dor que xa coñece tamén esta paraxe séguenos a pouca distancia.
No último retorno ao país a meiga remexeu o meu universo. Anque fun visitala por autoestrada, a alma segue sendo a mesma que hai mil anos, á fin ela deu nos puntos que me están bloqueando. A clave é o amor. E saber quen son eu. Cando o descubra deixarei de precisar de manuais para unha vida feliz.
Así camiño á beira do río, arrastro ese saco de pedras negras, este territorio ermo que consome todas as miñas forzas na sua defensa.
A meiga sabe que construo prisións xeométricas onde me refuxio da realidade. A cegueira e a velocidade de fuxida variables da ecuación do fracaso.
Camiño cara ao amor, libre de territorios, aberto á vida e á diversidade. Avanzando, que é a esencia do camiño.
Camiño, avanzo
Le mal donne une raison au bien de garder la clef de son passage personnel, complètement encerclé par le système…
A nous les p’tites en glaises
N-L
Me gustaMe gusta
Merci de ton commentaire,
L’isolement que je resens dans ce pays m’a fait tourner vers l’intérieur de moi même et a soulève un demi siècle de poussière. C’est le moment de découvrir ce que se trouve en dessous.
Me gustaMe gusta